Karpacz: Malarsko i poetycko o Budnikach

Prace Teresy Kępowicz układają się w malarską opowieść o nieistniejącej osadzie Budniki. Towarzyszą im wiersze Anny Kadłubowskiej-Pilch inspirowane tematyką obrazów.

Jesteśmy artystycznym tandemem narodzonym z przypadku (tak przynajmniej myślałyśmy na początku), czerpiącym siłę, inspiracje i radość z miłości do Karkonoszy – mówią autorki prezentowanych na wystawie prac. - Im dłużej się jednak znamy, tym bardziej pewne jesteśmy, że nic nie dzieje się przypadkiem, bo tego spotkania uniknąć się po prostu nie dało. Było nam pisane… Kto wie, może w gwiazdach, chmurach , a może na kamieniach przy Tabaczanej Ścieżce…W naszej historii, na początku był obraz – kształty i kolory zaklęte na płótnach artystki, wypełniających wnętrza Muzeum Papiernictwa z Dusznikach Zdroju, które na szkolnej wycieczce zachwyciły nauczycielkę języka polskiego. Na pierwsze słowa przyszło nam czekać 10 lat…Dziś wers, kształt dmuchawca, jaśniejszy odcień brązu, konstrukcja stylistycznych figur, faktura farby na podobraziu jest spoiną, która wypełnia to co „niedomalowane” w malarstwie lub „niedopowiedziane” w poezji…Wspólnie tworzymy naszą wizję świata, który był i został nam dany. Odczytujemy to swoiste dziedzictwo na nowo, po swojemu… Dziedzictwo Budnik – testament kamieni…

Anna Kadłubowska - Pilich studiowała na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1996-2001. Kiedyś poważnie myślała o muzyce, jednak życie zawodowe związała ze szkołą. W swojej pracy ceni nieustanne podążanie za młodymi ludźmi, dzięki czemu nie ma czasu na myślenie o starości. Życie to dla niej spektakl małych przyjemności, z których rodzi się radość istnienia. W poezji najbardziej interesuje ją to, co niedopowiedziane, zawieszone między słowami.

Teresa Kępowicz studiowała na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego. Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w latach 1979-1984. Sercem i ciałem związana z Karkonoszami. Tu tworzy i szuka kolejnych inspiracji. Artystka wielu talentów i pasji, która gdyby nie wybrała malarstwa, prawdopodobnie byłaby świetnym geologiem, ogrodnikiem lub archeologiem. Zapisuje językiem sztuki to, co w naturze najbardziej ulotne i nieuchwytne. Czyni to w sposób unikalny, tworząc swój oryginalny, charakterystyczny styl.

Wystawa jest częścią projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państw w ramach Funduszu Małych Projektów INTERREG Polska - Saksonia 2014-2022.